зеҳ

I

[زه]

1. шероза, зеҳак, ки дар канор ва ё даври ҷома, тӯппӣ ва ғ. дӯхта мешавад; мағзии кӯрпа; канора, ҳошия

2. ресмони камон, чиллаи камон; камон зеҳ кардан а) торро ба камон бастан; б) омода кардани камон ба тирандозӣ

II

[زه]

кит. зоиш, зоидан; дарди зеҳ дарди вазъи ҳамл

III

[زه]

кит. нидо аҳсант!, офарин!